Sri Sulasmi is een van de trouwe deelnemers aan de kookgroep die ruim een jaar geleden is opgezet door Maatschappelijk Welzijn Coevorden (MWC). Eens per maand komen de hobbykoks met verschillende achtergronden van 10.00 tot 12.00 uur bij elkaar om gezellig samen te koken én samen te eten. Sri geniet ervan. Als het aan haar lag, dan zou de groep zelfs veel vaker bij elkaar komen. Ze bekent: “Thuis voel ik me eenzaam”.
Indonesië
Sri is dol op koken. De 81-jarige inwoonster van Coevorden komt oorspronkelijk uit Indonesië. Niet zo gek dat deze vrolijke dame vooral graag gerechten uit de Indonesische keuken bereidt. Maar ook voor echt Hollandse maaltijden draait ze haar hand niet om. En dan het liefst stamppotten. Niet onbelangrijk: hoe pittiger hoe beter. Met een stralende lach op haar gezicht zegt ze: “Er moet wél smaak aan zitten.”
Wat ze graag klaarmaakt als ze kiest voor Indonesische recepten? “Nasi goreng, bami goreng, nasi rames, martabak (een soort loempiaatjes), tjap tjoy, soto ajam, rendang, saté ajam. En alles met sambal. “Oeh, dat is zo lekker”, glundert ze alleen al bij de gedachte.
Twee uur
De twee uurtjes die nu voor de kookclub zijn ingepland, vindt Sri eigenlijk veel weinig. Dolgraag zou zij er wat tijd aan vastplakken, zodat ook ingewikkelder gerechten gemaakt kunnen worden. “Maar ik kan ook heel snel koken hoor”, voegt ze er gauw aan toe. “Als het moet heb ik in 10 minuten een maaltijd op tafel staan.”
Dat de gerechten die Sri bereidt worden gewaardeerd, is overduidelijk als ze met gepaste trots de WhatsApp-groep van de kookgroep in haar telefoon opent. De strekking van vrijwel alle berichtjes: Het was erg lekker! “De meeste mensen houden van Indonesisch eten. Dat vind ik fijn. Ik ben blij als mensen mijn eten lekker vinden. Ik vind het daarnaast belangrijk om gezond eten te koken, dus daar let ik ook nadrukkelijk op.”
‘Samen eten heel belangrijk’
Sri is geboren in Klaten op Midden-Java. In 1994 is ze op 53-jarige leeftijd voor de liefde naar Nederland verhuisd. De overgang was groot. “Samen eten is een heel belangrijk onderdeel van de cultuur in Indonesië. Visite komt bijvoorbeeld ook nooit met lege handen, ze nemen altijd wat lekkers mee.”
Ze woonde met haar toenmalige echtgenoot in Zwolle, waar ze onder andere zes jaar als kok in een Indonesisch restaurant werkte. “Mijn droombaan”, zegt Sri, die in Indonesië naar een speciale meisjesschool ging, waar ze leerde koken. “Ik kreeg in het Zwolse restaurant de nummers van de kaart door en wist daarmee genoeg. Ik werk sowieso niet met recepten. Het zit allemaal in mijn hoofd. Alles keurig afmeten is ook niets voor mij. Ik kan alles maken. Als ik iets proef weet ik precies welke kruiden erin zitten.” Zo draait ze bijvoorbeeld eveneens voor de Surinaamse keuken haar hand niet om, dankzij familie die in Suriname woonde.
Heimwee
Na het plotselinge overlijden van haar man ontmoette Sri in 2006 haar huidige partner Jopie Klunder. In 2012 stapten de twee in het huwelijksbootje, waarna ze van Zwolle naar Coevorden verhuisden.
Elk jaar gaat Sri samen met Jopie terug naar Indonesië, waar haar zoons en dochter nog wonen. De afgelopen vier jaren is het er door ziekte en corona tot haar verdriet niet van gekomen. “Ik heb heimwee naar Indonesië”, zegt ze enigszins aangedaan, om daar met een knipoog aan toe te voegen: “vooral naar het eten.”
Dit was het tweede interview met een deelnemer aan de kookworkshop. Het zijn verhalen van mensen die een voorbeeld zijn voor anderen, die initiatief durven nemen en die inwonerbetrokkenheid tonen. Mooie verhalen die daarom ook aansluiten bij Kansrijk opgroeien. En ook leuk om te vermelden: de kookclub is mede mogelijk gemaakt door de subsidieregeling Initiatieven Gezond in Coevorden.
